I RUTA BTT PONTEVEDRA

"Hola mijos"
Vaia mañanciña pasamos hoxe!!, joder, sei dun tipo que se vai partir o cu de risa, pero podovos dicir que cando viñamos de volta, iballe dicindo que non me justara a ruta de hoxe, que non volvia a outra e que lle deran polo Q a todo, pero teño que reconoser que non e pa tanto, o que pasa e que estaba mortiño de frio, mazado dunha caida, levei un pote que nin dios e tiña lama hasta nos calsonsillos, pero iso foi un arrebato de rabia, non mo teñades en conta.
Pero bueno, era a primeira ves que iba a unha cousa destas, e a inesperiensia pajase, asi que si se fai outra, penso ir.
Teño que dicir que a orjanisasion, pouco podia faser contra a chuvia e o frio, do resto teño que felicitalos polo traballo que fixeron, notase que e xente que leva tempo nisto, pola miña parte, noraboa por todo!!

Bueno, o que ibamos, seis tipos, Liante, Angel, Davi, Zoco, Manolo e Rober; arrincamos nesta aventura, todos emosionados, polo menos eu que era o primeiro evento deste tipo, xa se nos mira ben nas caras na afoto darriba, pero non teño unha afoto do rejreso, penso que millor asi, porque.....  mima que tipos!!

Arrincamos por Pontevedra centro, e todo bonito, por cierto, non mirei a "Binito", darlle un saudo da miña parte, sijo, pois empezamos confiados que a ruta ia ser por onde fomos o outro dia, pero xa nada, enfocando a subida a carreflu, xa nos metemos a dereita por camiños, y alaaaaaa, nuestro jozo en un pozo, ja ja ja, xa me paresia a min.

E bueno non vos vou contar aventuras y desventuras de mamando
rueda, pero si vedes as afotos, podedes

maxinalo, solo decirvos que caia xente a eito, eu, un dos que mais, e o mais sorprendente, o liante non caiu, noraboa tipo, xa cain eu por todos, ja ja ja

Consejimos chejar o abituallamiento, (os ultimos, creo),cortesia da orjanisasion, onde tomamos napolitana, de beber, e un platanaso coma un mundo!!, foi o que millor me supo, ja ja ja jracias mijos!!

cando nos demos conta, xa marchara todo dios, e casi pechamos o chiringuito, pero bueno, xa arrincamos de volta a toda pastilla hasta chejar a meta, pero a parada fixonos entrar no frio, e hasta chejar abaixo, non parei de queixarme, que tipo!.
Xa abaixo na meta, topamos a Toño, que ia no jrupo de cabeza, nos iamos no de cola casi, je je je, que tivo a cortesia de vir saudarnos, pero na meta tamen, xa non topamos a Manolo nin a Rober (estes son os profesionales, ja ja ja), que xa despois tubemos notisias de que un deles caira mais ou menos coma min, pero bueno, non dijo que tipo foi, mellorate Rober, ja ja ja.

Pois nada, ajora a recuperarnos da tunda, e a reparar as makinas, polo menos a miña que me kedei sen pastillas de freno nas costas arriba, se non ia pa tras outra ves coma sempre, e...jracias a todos polo voso compañeirismo, sodes juais, ja ja ja
Custom Glitter Text