SEMPRE HAY TRES

Hola mijos, outro dia mais, saimos a navejar por jalisia
A veces somos un feixe e outras veces un par deles, desta ves tocounos a tres, pero vaia tres, ja ja ja

Pois iso, saimos de Acuña,Victor, Marcos e Zoco, e seica que era un paseiño, pero chejoulle ben, ja ja ja.
 Subimos dende O Viso, hasta Amoedo, que case q nos justa a subida por riba de Nespereira,

voltamos a baixar en Amoedo, acabando en Pazos de Borben, e enlazando coa ruta da agua, onde xa na meta do camiño, collemos pra Aranza, onde visitamos a Davi, que estaba coas labores de papa recien.

Xa dende ahi, paramos en Soutomaior, onde tomamos unhas miirindas, e xa pa casa.

Que podo decir de hoxe, que voltei a pasalo ben, unha mañan intensa, sudamos e non nos reventamos, un ritmo constante, pero a medida das nosas posibilidades e jarantizobos que mañan vou traballar RENOVADO,

Ajradecerlle a Marcos e a Victor a sua compaña, e votando de menos os demais, estes dous tipos, hoxe fixeron que por un par de horas ou tres, me olvidara dos problemas semanales e que voltara pra casa como novo, ja ja ja


GRACIAS MIJOS!!!

O GALLEIRO POR OUTRO CAMIÑO NOVO

Ruta laaaarga hasta o galleiro....era larga e fixose larguisima...jajajaja...pero bueno, hay que mellorar dia a dia...boa compañia, e sobretodo, disfrute e sufrimiento...

FOMOS A FRACHA POR OUTRO CAMIÑO

NOVE TIPOS POLA FRACHA

Pois si, nove, si NOVE tipos pola fracha a troulear coas bicis, non se acorda outra, ja ja ja.

Vos voy dicir como foi o conto, saindo de casa liante mais eu xaquedaramos con Esteban, pero tiña sorpresa.... taba con Marcos e tamen con Marcos, que se apuntaban a dar un jarbeo, dous mais po jrupo e tamen apareceron Juan, Eliseo, Carlos e Cesar earrincamos diresion a Fracha pero por un camiño novo collendo pistas xa aki abaixo en Pontesampaio, que foi un sube sube ata chejar o poligono do campiño e dende ali, a fracha taba xa a un paso.

tomando o tentempie de rigor xa collemos o camiño de volta, sufrindo uns cantos pinchazos que foron rapidamente solventados
polo equipo de mecanicos, estilo fernando alonso, e baixando a cristo de rey e logo Acebedo, acabando outra vez en Pontesampaio.

Unha ruta moi entretenida e ante todo unha compañia esupenda e un dia que invitaba a disfrutar da bici.
A nota nejativa tuvena eu que baixando Acebedo escaralleime vivo, pero bueno, dicen que asi a base de ostias e como se aprende mellor a rodar nas duas rodas, ja ja ja.
Coido que nun par de semanas voltarei a rodar cos meus compañeiros, que se vai a botar de menos.

De todolos xeitos, gracias a todos por estes bos momentos.

Un saudo a todos