E SUBIMOS ATA COTORREDONDO

Escalada a cotoredondo !!!!

Aunue o dia amenazaba chuvia, os catro Pedriños estes arrancamos po las Salinas hasta Vilaboa, subimos por Postemirón hasta castiñeiras e unha vez ali que carallo...a cotoredondo...boa maneira de empezar un domingo...todo subir...pero como estamos acostumbrados os "repechitos"...vamos veña...despois baixamos por unha pista que ala o Daví conocia que nos truxo devolta hasta San Adrían...e coa misma volta hasta Vilaboa, salinas e Arcade...Ala!!! pa semana mais !!!!! (Javi Liante)

Tomome a liberdade de tomar este comentario de Javi liante que coljou no facebú ese, e a verdade justame como o plantexache tipo, animate a formar parte deste bló, ja ja ja

Pois pouco mais ca iso, catro tipos que nos xuntamos hoxe, con medo a pañar outra molladura como a da semana pasada, pero bueno, hoxe o tempo portouse ben con nos e deixounos tranquiliños, pero bueno, con tanta costa arriba que ia a pasar frio, .....nadita!!  unos caloressss, ja ja ja, pero bueno, pudemos ben con todo, veño contento porque o dia de hoxe justoume porque collemos asfalto, collemos montaña, collemos lama, ajua,....un pouco de todo, e asi pasas a ruta que non te das conta, cando miras o reló xa me son horas de marchare, e asi, pero hoxe vin contento pra casa

Coma sempre, agradecer a todos as fotos coas que contribuides a amosar a nosa vida "mamando roda", tamen por aportar novas rutas, pero sobre todo, polo bo ambiente que se vive todos os domingos pola mañan. Gracias

SUBIMOS A FRACHA

Ola tipos, xa me pasou o frio que levaba conmijo dende a ultima saida, e vos podo dicir que habia tempo que non pasaba tanto frio. Frio de hasta querer falar e non ser capas, o ultimo que lembro e querer meter a chave no contacto do coche e non acertar, mimaaaa.

Pois nada, saimos como de costumbre, os de costumbre e dende o sitio de costumbre....xa estamos

acostumbrados, ja ja ja ja. E collemos diresion Pontevedra, o dia non pintaba mal, pero... eu non as tiña todas comijo. je je je; e chejamos a subida que vai por Mourente e xa nos fomos pra subir A Fracha, eu non sabia onde era e cando ma sinalaron dende lonxe... mimaaaaa, pero ala fomos.

A subida mais ou menos fomola levando, pero xa con aljo de choiva, pero bueno, ajuantabase ben, pero canto mais arriba a cousa empeoraba tanto de frio como de choiva, pero bueno, xa que estabamos.....

Arriba podo dicirvos que as vistas eran para dicir, Un dia claro de sol tense que ver hasta Portujal, ja ja ja, pero bueno, sacamops as afotos de rigor e fuximos con toda que o frio xa nos atacaba, peroooooo, amiiiiijo, coma sempre los señoritos queriamos facer de boiescaus outra ves, e pra non variar, perdemonos outra ves..., mimaaaa, que desesperasion, non sei como contalo, pero contamolo que e o mais importante, e ajora riimonos, pero se aljien nos sacara unha afoto cando chejamos, daballe sinco ouros por ela, porque as caras que debiamos de ter, eran pa cuadro, ja ja ja

O mais bonito de todo, e a compaña deste pequeno jrupo, no que pase o que pase, tamos todos arrimando

o hombreiro e apoyando en todolos aspectos uns a outros.

Dende a miña humilde opinion, doubos as gracias por deixarme formar parte deste grupo fenomenal, e espero que sijamos asi moitiiiisimo tempo.

Un saludo a todos!!

CASE CHEJAMOS O JALLEIRO

Ja ja ja ja, como di o titulo, case que chejamos, pero se te saltas un dos vintecinco desvios que topamos, xa a fixeches, e nos saltamonos o primeiro, ja ja ja, asi que xa non tubemos opsion, por moitas voltas que demos, canto mais, faciamolo pior, asi que, cando chejamos a España, fomos de volta pa casa, ja ja ja,  pero vos voi contar...

Saimos os sinco tipos da afoto de aqui enriba, quedamos pra tomar un desaiuno "ligero y energetico" na de Acuña as nove e meia coma sempre, e enton oubo un tipo que dixo que non sei que dun equipo e que se jañaba a copa do rei dos reises, iamos o Jalleiro.
E asi foi, arrincamos pa ala os sinco todos cheos de rason, o dia taba moi ben, e hasta apetesia andar en bici pola zona alta de Amoedo.

Fixemos parada na fonte do outro dia, bebemos e vaciamos, e sije pa riba buscando o alto do jalleiro, pero non dabamos con ningun indicador que nos jiara, e a verdade, os camiños daba justo andar por eles, bastante anchos e sen ningun obstaculo que chame a atension, quitando unha baixada cando xa iamos a

desesperada que tivemola que faser a pé, pero xa vos dijo, ninjun cartel do alto do jalleiro ese, e por muito que prejuntaras, catro fulanos que andaban por ahi, un diciache que era de fora e non conosia e outros mandabante dar unha volta e voltabas o mesmo sitio.

Xa era a unha da tarde e decidimos coller camiño pa casa buscando
aljunha carretera conosida, hasta que demos a baixada de cepeda hasta os valos, e dali xa carretera de redondela pa casa, fasendo parada de despedida en talorio en Arcade.

Xa despedidos, tubemos que demostrarlle a un tipo que onde caben dous, caben tres, ja ja ja e hai afotos que asi o certifican, ja ja ja

Agradecer a todos a vosa colaboracion coa vosa aportacion grafica para que este blog sexa o mais completo posible, gracias pola vosa axuda, Rober, Javi, Davi e Vitor, da justo compartir unha mañan asi con vos.

Un saudo a todos!!

SERA POR REPECHITOS...

Ahi andubemos hoxe outra vez, a facer bulto pola estrada, mais ben pra reivindicar que co bo tempo case que apetece mais andar na bici que no coche ou na amoto, ja ja ja.

 Pois saimos catro tipos, era pa ser cinco, pero un as seis da mañan acordouse que lle ia a parir a ouvella e non puido vir, e Toño mandou un guasá que seica ia a correr por Monteporreiro, foi unha pena, pero bueno, os catro que fomos demos conta do choio perfetamente.

 Saimos preto das dez da mañan dende onda sempre, na de Acuña, e xa collemos diresion Amoedo, onde debatimos se terra ou asfalto, e o final collemos carretera de Cepeda, unha subidiña con repechitos pero xeitosiña, onde topamos unhas tipas lavando o coche munha fonte, onde paramos a bebere e a sacar unha afoto, que inda non sacaramos ninjunha, e elas moi amables nos retrataron unha afoto mais, ja ja ja.

 Xa pasado los repechitos, baixamos pra Nespereira, onde enlazamos hacia Redondela, onde xa non entramos, segimos cara a Agrelo e ahi empezaban as subidas firmes por onde fomos hasta preto das aldeas infantiles pero desviamonos pra coto, preto da Pantalla, seguindo paralelos a via do AVE, onde enfocamos o repecho pecho!!! hacia Nogueira por onde fomos dar como pudemos!!! o Saramajoso.
Podovos jarantizar que a mais de un costoulle un juevo subir, como dirian na capital, categoria media, je je je.

 Xa dende ali collemos carretera de cochon todo costa abaixo hasta chejar a Arcade, casi tres horas de ruta, pero podo asegurarvos que lle chejou bien bien, casi 42km con repechitos varios y un repechito macho, pero macho macho....