domingo, 25 de mayo de 2014

SEMPRE HAY CON QUEN CONTAR

SUBIDA O PONTILLON DO CASTRO



Hola tipos, hoxe houbo duas almiñas que sairon a mamar roda cumprindo coa saida dominical a que non fallamos, ou polo menos se non hay compromiso, ahi estamos, non coma outros tipos, ja ja ja
.

Pois iso, que arrincamos pa pontevedra no polacho, ja ja ja, pa aprobeitar o tramo e andar mais pola capital e buscar novas rutas, polo menos intentar, je je je,e iso fixemos, empezamos en corbaceiras diression a illa das esculturas, coa mente posta en subir o pontillon do castro, pero no primeiro intento atopamos o noso amigo TOÑO, que facia tempo que non sabiamos nada del, mais o seu compañeiro Jose,  empezamos a falar e acordamos sair xuntos ata o pontillon coa compaña de dous colegas mais, Eduardo mais Fernando
.
E ala fomos os seis diresion Monteporreiro ata Bora,onde Eduardo tivo unha avaria e abandonounos xunto con Fernando que se quedou a axudarlle, foi unha magoa, pero bueno, espero que haixa mais veces. Collemos xa camiño de Xeve, Berducido e xa o Pontillon, que a verdade esta moi pero que moi ben o sitio.

Parando a descansar un pouco, e despois da tirada de afotos, paseamos por ali arredor do encoro por unha pista que o rodeaba, dende onde se miraban os pirajuistas nunha competision con xente dafora e todo, mimaaa.


Despois dodescanso, xa nos viña a hora enriba e baixamos coma cohetes, casi que mellor dito, baixamos subindo, ja ja ja.
Chejando a pontevedra preto das unha e media, xa tiramos pa casa os dous tipos que saimos no principio, non sin antes parar a repoñer liquidos en Paredes, ja ja ja
Pois nada, todo bien, dia mellor do que pensabamos, con boa compaña e en lugares moi bonitos, que por certo, dende ali mirase unha estatua dun tipo coa man levantada nun alto na honra de non seique, xa non me acorda, pero ese tipo non se queda sin a miña visita, ja ja ja. al tiempo ,al tiempo....

Doulle as jracias os compañeiros desta saida, en especial a Toño, por "ofrecernos cobertura", ja ja ja, espero veros de novo!!





"OXE UN BO DIA DE RUTA, TEMPERATURA TIRANDO A FRESQUIÑA PERO BEN...SAIMOS DIRECCION PONTEVEDRA E DECIDIMOS ASCENDER O ENCORO DO PONTILLON, A VERDAD E QUE VALEU A PENA IR... MENUDO PARAISO.".(Javi liante)

domingo, 18 de mayo de 2014

TRES TIPOS PASEANDO POR PONTEVEDRA

TRES FRIKIS DANDO A NOTA, JA JA JA


Hola tipos, xa estou eiqui outra ves pa dicirvos a salida de hoxe, que a verdá, unha saida asi de cando en vez, sinceramente agradecese na alma. e segun vos vaia contando xa vos iredes dando conta de por qué.

Pois eso, solo fomos tres hoixe a dar un paseo na bici, Javi liante, Daví e Zocotrón, o resto da xente, xa sea por compromisos ou por traballo, non poido vir, asi que tomamolo con filosofia e saimos dende  Panaderia Acuña de Arcade xa pasadas as nove e media da mañan, bueno, tamen porque un tipo dos tres que eramos, chejou tarde, tranquilos que nin Javi nin eu vos imos a dicir quen é.

Pois saimos diression Pontevedra, buscando unha jasolinera que tubera un chintofano de aire que funsionara ben, e xa empesou o dilema, a roda canto se lle bota, dous kilos e meio ou tres?, ja ja ja, casi as reventamos, ja ja ja.
Unha ves botado aire, collemos a general, pa meternos por Bertola e coller un tramo de terra polo borde dun rio que non sei como se chama, pero da ijual, era un rio.
Inda miramos un tipo cortando a herba pa pasar mellor, e a nosa jran duda era que como podia un tipo traballar en dominjo, e e certo, que tipo macho!!

Entramos en Pontevedra polos Gafos, pa cruzar hasta Corbaceiras, A Xunqueira e fomos pola beira do Lerez hasta Bora, nese tramo topamos con sitios donde parabamos pra retratarnos, pa comer aljo e beber, sin prisa, pero sen pausa, o noso ritmo.


E inda sacamos unhas afotos bonitas

.








Despois camiño de volta de Bora a Marcon, outra ves Tomeza e carretera nasional hasta Arcade, todo juai.










Ijual esperabades que dija aljo da paradita da afoto non? ja ja ja
Pois iso, antes de retirarnos, tubemos que parar ali en Paredes no sitio aquel, non sabes? pa falar cun tipo, pero como non daba vido, pois tomamos aljo por dicir que tal, non sabes?, ja ja ja.

Que iso, que moi ben todo, paseino moi bien, moi bien, fomos a noso ritmo, nos adivirtimos e xa viran dias en serio, quie xa nos tocou a semana pasada.

Un saudo a todos, e a xente que non pode vir a veces, que se vos bota de menos cando se sae!!!

viernes, 9 de mayo de 2014

A JRAN SUBIDA O GALLEIRO!!!!

XA MAMAMOS RODA NO JALLEIRO!!!


Hola tipos, hoxe teño duas sensacions , unha e a de que por fin subimos o jalleiro, unha cousa que tiña janas de consejir que non vos imaxinades, e a outra e a de que non podo nin coas pestañas, ja ja ja, hoxe chejounos a vivo!!!

Pois iso, saimos cinco tipos, Javi liante, Rober vielas, Victor, Angel e Zocotron, e saimos cunhas janaaaaas....Nos papabamos el jalleiro, ja ja ja, saimos a iso das nove e media dende Acuña, coma sempre, e fomos quentando hasta a altura de Moreira, donde xa empezaron as escapadas, con Rober a cabeza e o listito de Zoco detras, que tipo macho!,  hasta a fonte de costumbre.
Rober chejou ben, e detras Zoco coa lenjua fora, e despois dun rato chejaron os tres mais inteligentes, que reservaban forzas pala jran subida!!.

Xa no camiño correto, topamos biciclistas a punta pala, paresia unha consentrasion, ja ja ja, pero bueno, lojo nos deixaron atras, paresia que eles ivan en mnoto e nos en monopatin, ja ja ja, que tipos macho, o unico que lle plantou cara foi Rober, mimaaa, por iso lle chamo o vielas, porque pedalea que te cajas!!.

Eu o que sei, e que canto mais andaba, mais costa arriba era, e a xente pasaban por min coma avions, macho, e inda por riba, a terra xa era jravilla por tramos e as costas mais arriba, tiñas que pedalear moi adispacio se non derrapabas e xa tiñas que parare, sei dun tipo que lle dixo a o liante que sacara as uñas para ajarrarse o chan , pra non ir patras, ja ja ja, este Victor ten cada cousa....

Recordo que non tiña nin forzas para sacar afotos, e o que mais me doeu foi mirar a Rober vir de volta cando inda non chejaramos, pero bueno, e comprensible, eranlle horas e os catro milhomes inda iamos parriba ainda.
Eu personalmente Rober,penso que tes unha paciencia con nooooos.....

Cando o final chejamos arriba,mimaaa, vaia festaza fixemos, ja ja ja, non habia chocolatinas energeticas que chejaran, pero bueno, xa mais tranquilos, fixemos un feixe de afotos pa recorda-lo dia, pero cousa xusta pra arrancar que xa estabamos en hora.

A baixada tamen traia cola, porque e moi dificil baixar todo ese monte con tanta pedra solta e jravilla, pero chejamos vivos abaixo e xa en Cepeda, collemos carretera pa casa, pa chejar na hora.

Pois iso, que me alegro moito de compartir esta esperiencia con estes catro tipos e que xa estamos preparando outra que non se queda atras, e avere si pa esa ven mais xente, que seica dicen que mais de un colleu medo, ja ja ja.

Un saudo a todos






Se queredes ver mais afotos pinchade aqui arriba na izquierda, donde pon fotos