Hola tipos, coma de costume, saimos un dominjo mais e coma de costumbre os de sempre......eeeee bueno xuntamonos con xente mais seria e que anda de verdá na bici, non fai o parbo coma nos, ja ja ja ja.menos mal que nos fixo un punto o cuñado de Esteban, ja ja ja.
Eu solo sei que quedamos as oito da mañan a desayunar onde sempre, mima ainda era de noite, pero as oito e cuarto xuntamonos con Juan, Oscar, Carlos, y Eliseo , que xa estaban esperando por nos.
E arrincamos pa coller en Vilaboa a Esteban e o cuñado e unindose Manolo Collazo, e por ultimo, en Figueirido agregouse Cesar. Xa todos xuntos collendo camiño de Pontevedra, onde xa empezamos a sentir as primeiras gotas de chuvia, collendo por Lerez, onde xa comezamos a sufrir as costas arriba, que pouco a pouco ian a mais e mais e mais. Eu persoalmente comecei a darme conta de que xa vou vello, o corpo non da pa mais, estes tipos subian e subian e eu quedabame atras, ata que as pernas non me daban mais, menos mal que Juan sacou da mocuila unha crema que me axudou a seguir subindo, pero xa estaba tocado.
E chejamos arriba a Os milagros de Amil, onde habia un feixe de xente, e nos, mollados coma pitos, pero bueno, xa empezmos a enfriar e houbo que vitaminarse, uns con barritas energeticas, outros con pulpo e ata seica un tipo foi a misa e todo, e que somos asi, a ostia de completos.Xa de volta, mais trankilos, onde baixamos todo o que subiramos, que
pensando un pouco, foi mais corta a baixada que a subida, pero bueno, eu son de letras e non quero romperme a cabeziña, se non caeme o pelaso que teño, ja ja ja.
O final, chejamos a casa sans e salvos, eu persoalmente ¡¡ escarallado!!, pero bueno, unha experiencia das que inda que stas baldado, che deixa un gratisimo recordo, xa sexa pola xente coa que fun, pola ruta, ou pola chuvia que hasta se ajradeceu, ja ja ja
No hay comentarios:
Publicar un comentario
tu opinion interesa!!